Genemuider Fondsen | Stichting Armfonds van Camen
Het Fonds van Camen (officieel: het Armfonds van Camen) is gesticht uit de nalatenschap van Henricus van Camen (ook wel Hendrik van Camen genoemd). Henricus leefde van 1706-1792. Hij bepaalde eind 18e eeuw dat zijn vermogen na zijn overlijden aan de arme bejaarden van Genemuiden ten goede diende te komen.
Na de komst van de Ouderdoms- en Bijstandswet is het werkterrein van het Fonds van Camen verbreed. De statuten formuleren de doelstelling van het Fonds van Camen als volgt: 'Het verlenen van andere bijstand dan in het kader van de Algemene Bijstandswet aan personen of gezinnen die in een achterstandspositie dreigen te geraken, of die door een verstandelijk of lichamelijk gebrek bijzondere ondersteuning nodig hebben.'
In de praktijk betekent dit dat het Fonds van Camen particulieren steunt die (financiële) hulp nodig hebben, maar buiten de geldende regelingen vallen. Het Fonds van Camen is dus de laatste instantie waar een beroep op kan worden gedaan.
Het Fonds verstrekt geen structurele, maar uitsluitend incidentele hulp; geen aanvullingen op uitkeringen dus, geen periodieke toelages maar wel een bijdrage in verhuiskosten, de aanschaf van een bril, een wasmachine enz. In bijzondere gevallen kunnen ook vergoedingen worden verstrekt voor bijzondere reiskosten of opleidingskosten.
De enige eisen die het Fonds van Camen stelt zijn:
· de kosten zijn noodzakelijk voor het normaal maatschappelijk functioneren
· de aanvrager kan in redelijkheid de kosten niet zelf kan betalen, en er zijn geen regelingen die in een vergoeding voorzien
· De aanvrager woont in de voormalige gemeente Genemuiden
Bij de beoordeling van de aanvraag kan het bestuur om toelichting op, of inzage in de financiële situatie vragen. In alle gevallen beslist het bestuur.